Autor: Melilotus.pl

Rudyard Kipling – Jeśli

No Picture

autor: Rudyard Kipling tytuł oryginału: If tłumaczenie na język polski (2025): Melilotus.pl                         Jeśli…   Jeśli nie tracisz głowy, gdy inni stracili I przeklinając cię, obwiniają za…

Read More »

To, co wokół…

To, co wokół, wszystkim jest, czy marnym półcieniem?

To, co wokół, po kres kosmosu, jest wszystkim? czy marnym półcieniem? a jego wspaniały archetyp gdzieś tam, za horyzontem zdarzeń… a może tuż, obok, w woalu, który otacza, przenika wskroś, a dla zmysłów jest niedostępny? Bez odpowiedzi wiele pytań! Prawdy nie…

Read More »

Co widzi ptak

Ptak wraca do gwiazd

  Leci  ptak do dalekich gwiazd -potężny, dumny jak orzeł, jak wielki książę kondorów w locie lekki i dostojny, jego skrzydła, z tęczy tkane, w barwy poranka wmieszane. . Ostatni raz patrzy na świat: zieloną łąkę widzi tam…

Read More »

 MIASTO XXI st CENTURY

City -las betonowych drzew

Fragment  z tekstu “Zabiorę aniołom skrzydła” Oto las betonowych drzew, w srebrnych liściach szklanych okien, w kolorowych kwiatach reklam kuszących szczęściem w plakatach i z asfaltu proste ścieżki, jak krzykiem wydany rozkaz. Toczy się sennych ludzi tłum, miasta…

Read More »

Zatrzymać czas

Czas, kochanek złowróżbnej otchłani

(fragment z “Kiedy zostaję sam”) Przymykam wrota przemijania: zatrzymuję nachalny zegar. Bez ruchu, niemy, straci swą moc i pozwoli zapomnieć, że czas, kochanek złowróżbnej otchłani, pędzący w rydwanie entropii, zniewala mnie, tłamsi, pozbawia… Zamknę oczy, popatrzę w siebie,…

Read More »

Znowu zatańczyły gejsze

znowu zatańczyły gejsze

Covid19 – mój lockdown . Kolejna poranna kawa… . Nad dachami błękit nieba -wczoraj wspomnienie morskich plaż, dzisiaj obcy i złowrogi, bezlitosna czarna otchłań za woalem blasku słońca. . Tuż przed oknem witki brzozy -wczoraj roztańczone gejsze, dzisiaj…

Read More »

Spowiedź do lustra

Czy kocham, chociaż innym serca kamienieją? Czy łzę ronię, kiedy inni szczęścia doznają? Czy chcę marzyć, śnić, gdy innym tylko w jawie sens? Czy chcę jeszcze czekać, kiedy inni już nie chcą? Czy chcę słuchać, chociaż inni już…

Read More »

Kim jestem?

Kim jestem… ?! homo erectus, bo z kolan powstawać umiem ? homo faber, bo dalej niż horyzont chcę iść ? homo sapiens, bo wciąż nie wiem kim i skąd jestem ?

Read More »

Dziś nie muszę wierzyć

Dziś nie muszę wierzyć w nic, przecież już mam pewność. Wiem! są drzwi, gdy czas omegi rozświetli ciemność! Niepotrzebne mi nadzieje, oddam je darmo tym, którzy ich imienia zapomnieli dawno. . Możemy pójść razem do katakumb rozpaczy i…

Read More »

Wieczorne dzwony schizofrenika

Czasem, jak aksamit pieszczą, jak słodka ambrozja sycą, a teraz brzmią tak nachalnie, chcą znaczyć więcej i ważniej, te, co w traumie odrzucenia, w nieszczerości przebaczenia, te, jak dłonie drwala, szorstkie, mocnym uściskiem miażdżące i te w radości cierpienia, w…

Read More »

PRAWDY

Są Prawdy piękne, czekane, są prawdy niechciane, prawdy bolesne, jak ciosy sztyletem zadane. Są prawdy jak z beczki inkwizycji pompowane, jak potok lawy wrzącej ugorem się ścielące. Czym są prawdy, że na postumentach je stawiamy, że w ich…

Read More »

Arkadia

arkadia: mądra myśl wyśniła kiedyś bajkowy park

Jest w mojej Arkadii park spokoju i zadumy Jego złotych wrót strzeże anioł z mieczem ognistym Magnolie i platany splątane tam z gwiazdami i  lśniącymi warkoczami słonecznych promieni Słowik i skowronek ogłaszają  miłości czas W alejach Zefir gra…

Read More »

O zapachu róży

Czy to nie jest tak, jakbyśmy wdychali przecudny zapach róży i bali się otworzyć oczy

„ I jest słowo: jedyna materia, substancja, z jakiej „robi się” poezję, bo -wybaczcie, że przypominam ten truizm (…) -materią poezji nie są „uczucia”, „myśli”, „idee” (one mogą być przedmiotem, tematem poezji): jedyną materią poezji jest język, słowo….

Read More »

Procesja słów

W marszu wokół myśli ołtarza słów procesja wciąż czegoś szuka.

„… poeta jest raczej odkrywcą niż twórcą…”. Jorge Luis Borges                                       SŁOWA W marszu wokół ołtarza myśli procesja słów wciąż…

Read More »

POEZJA FILOZOFA

Fascynujące świadomości drżenie

Sztywny kark, przykuty łańcuchem do ściany, nie pozwala spojrzeć za siebie, ale myśl wyczuwa nieskończoną przestrzeń, przestrzeń zespolenia. Tam realność znana zmysłami i ta nierozpoznawalna w naszym Świecie tworzą całość… POEZJA FILOZOFA Korowód słów poety: czarowny układ zgłosek,…

Read More »

Dziewczyna z białą laską

Dziewczyna z białą laską nie zobaczy też polarnych zórz ani wschodu słońca spoza gór i zachodu, tam gdzie morza kres.

Annie  dedykuję (Annie urodziła się w 1947 roku. W okresie jej młodości nie było  smartphone i małych ekranów LCD. Fotografie w  gazetach i większości książek były złej jakości…)   Leżała w letnią, gorącą noc na pachnącej maciejką łące,…

Read More »

Kwiaty od dziewczyny z białą laską

Cudowną wonią upojona, klęcząc przed gazonem, schylona, drżącymi rękami szukałam, w miękkich wilgocią traw dywanach mych ślicznotek o sercach złotych, w jedwabne sukienki ubranych.

Autor: Annie Lain Tytuł oryginału: Le premier bouquet de printemps tłumaczenie z języka francuskiego:  Melilotus.pl PIERWSZY BUKIET WIOSNY Na skraju mojego ogródka wiosna urodziła się nocą. Poczułam jej dyskretny zapach, kiedy świt spowity szarą mgłą  roztańczone promienie słońca…

Read More »